De Grote Kleine Treinencompetitie Aflevering 5, thema The Sky is the Limit!
(Let op: deze review bevat spoilers!)
Afgelopen week eindigden team Oranje en team Blauw op een gedeelde eerste plaats met een bonuspuntje voor Oranje: een uur langer doorwerken in Aflevering 5. De leden van team Roze kregen voor hun prestatie de minste punten. Maar zij hadden onverwacht geluk: toch door naar de volgende aflevering.
Met de finale in zicht waren alle teams er zichtbaar op gericht de overwinning in de wacht te slepen. Als hoofdopdracht moesten treinen in de te bouwen baan een hoogteverschil overwinnen. Het maximale hellingpercentage dat een gemiddelde modeltrein kan nemen is slechts 4%. Zo’n geringe stijging kost over een langere afstand veel ruimte. Voor het winnen van grotere hoogten wordt daarom een compacte klimspiraal gebouwd. Niet eenvoudig, maar de teams hadden gelegenheid gekregen vooraf thuis het technische plan te maken.
Team Oranje koos voor een duister thema: een scene gebaseerd op de zwart-witfilm Metropolis uit 1927. Twee hoge klimspiralen vormden de basis van een doordachte en spannende rail lay-out, maar leken tijdens de opbouw te instabiel. Komt dat nog goed?
Team Blauw baseerde zich in een heuvellandschap op de songtekst Stairway to Heaven van rockband Led Zeppelin, waarbij uiteindelijk ook letterlijk een luchtschip voorbij moest vliegen. De teamleden begonnen met uitleggen van het sporenplan en wilden daarna pas de op maat gemaakte houten ondergrond eronder schuiven. Af te raden, deze volgorde hadden ze moeten omkeren. Desondanks had Blauw als eerste een trein proefrijden.
Team Roze ging opvallend voortvarend te werk met een sneeuwlandschap waarin een tijdreis werd gemaakt van jeugd tot vooruitzicht naar oude dag. De reis werd met echte reiskoffers en foto’s van de deelnemers verbeeld. De klimspiralen werden in twee grote koffers aan weerszijden van de baan opgenomen. Wordt dit idee wel overtuigend?
Juryleden Diane Meyboom en Evan Daes kwamen tussentijds voorproeven. Op alle drie de banen was (terecht) kritiek, vooral op het beeld vanaf enige afstand. Evenals in de schilderkunst moet je bij hobbyprojecten tijdens het werk soms een paar stappen achteruit nemen om het overzicht te bewaren en te bepalen of wat je ziet overeenstemt met wat je wilt bereiken.
Team Blauw had een aardig spoorplan, maar het heuvellandschap met moeras was ondanks de zichtbare verwijzingen naar het nummer Stairway to Heaven helaas allesbehalve hemels. Het schortte aan doorgevoerde creativiteit en nette afwerking. De op het laatste moment nog opgehangen zeppelin bewoog geen millimeter. Spijtig, dat was vooraf wel beloofd. Een vreemd detail: Blauw reed met een stoomloc proef, maar liet uiteindelijk een railbus rijden.
Team Oranje wist het ogenschijnlijk eenvoudige, sombere, grijze decor van gebouwen voortreffelijk te laten werken, al had er een spannender belichting op kunnen worden gericht met een lettelijker verwijzing naar film. Het perspectief vanuit 1927 naar de toekomst gezien was zo goed als perfect uitgewerkt, met gave details zoals oldtimer-automodellen. Jurylid Evan vond de looptijd van de trein in de – overigens zonder haperen werkende – spiraal te lang, maar hij vergat de absoluut speelse sporen lay-out waarop maar liefst twee treinen in tegengestelde richting reden. Eerder strafpunten voor de organisatie: de gebruikte Märklin sets van stoomloc met Silberling-rijtuigen plus het Junkers-vliegtuigtransport zijn allang uit het programma.
Team Roze had een weinig spannend railplan, maar scoorde in uitwerking van landschap punten voor out-of-the-box creativiteit en bouwkwaliteit. De rode DB railbus met bijwagen was als metafoor voor een rit langs diverse haltes in de persoonlijke levens van de teamleden goed gekozen. Het Duits-Zwitsers winterlandschap paste daarentegen minder fraai binnen dat kader. Het chalet op de bergtop was een beetje flauw hoogtepunt, maar team Roze oversteeg uiteindelijk verrassend alle concurrenten met de Saturn V-raket van Revell die ter afsluiting door het dak naar buiten vloog.
De rollen zijn omgekeerd. Het slotspektakel plus het bonuspunt dat het voor de dwarsligger had verdiend maakte het afgelopen week zwakste team Roze de terechte winnaars, team Oranje werd puur op gemiddelde net tweede. Het verlies viel het nu toe constant presterende team Blauw begrijpelijk zwaar, maar was onvermijdelijk.